Vakantie in Oxpampa en Codo del Pozuzo

Hallo mensen!

Zoals ik al schreef heb ik lekker 2 weken vakantie gehad. Maar voordat ik naar Peru ben gegaan heb ik eerst nog een super gezellig en ook wel erg fout weekendje in Rio beleefd samen met 4 andere vrijwilligers van Casa do Caminho. Op vrijdag hebben we een BBQ in Vidigal (favela in Rio) gehad bij een ex-vrijwilliger van Casa do Caminho. Daarna zouden we eigenlijk naar een bailey-funk feest gaan, maar doordat het regende werd dit helaas afgelast. Maar gelukkig komt er snel een vervolg!!! Doordat dit feest werd afgelast hebben we er maar een nachtelijk feestje van gemaakt in het huis van Tito en Troy (die ex-vrijwilliger). Op zaterdag hebben we eerst ons best gedaan om een beetje mens en wakker te worden en toen dat enigszins gelukt was zijn we met ons vijven richting het strand van Copacabana gegaan waar een of ander voetbal-WK aan de geng was. Helaas verloren de Nederlanders de laatste wedstrijd, maar ach dat wilde de pret niet drukken. Na dit geweldige spektakel aan het strand zijn we tegen etenstijd richting restaurant gegaan waar ze voor niet al teveel geld een super rodizio van pizza en pasta weggaven. Een rodizio wil zeggen dat je aan de tafe gaat zitten en de obers komen om de 5 minuten langs met een pizza of pasta en mocht je zin hebben dan geef je dat aan en dan krijg je een stuk pizza of pasta op je bord. En zo krijg je je buikje wel vol. En het leuke eraan is dat je 1 vaste prijs betaald....... om eigenlijk een avond flink te kuusjen. Na dit eetfestijn zijn we richting cinema gerold waar een filmfestival aan de gang was. En wat hadden wij toch een geluk, we konden op de valreep nog naar binnen, gratis en voor niets. Terwijl het eigenlijk een voorstelling voor genodigden was. Jippie, en heerlijk geslapen tijdens de film, hahaha. Daarna zijn we richting Lapa gegaan waar het in het weekend te doen is wat betreft op stap gaan. We waren redelijk gaar allemaal, maar met een lekkere caipirinha of een koud biertje hebben we er toch maar weer een lekkere foute avond/nacht van gemaakt. Om 5 uur hebben we de eerste bus richting Xerem genomen en binnen een paar minuten vielen bij ieder van ons de ogen spontaan dicht om na een uurtje bussen weer gewekt te worden. Zoals ik al eerder zei was het voornamelijk een erg gezellig, maar ook erg fout weekend geworden. Maar die zijn op zijn tijd ook wel nodig.

Daarna ben ik op dinsdag, nadat ik mijn tas voor 2 weken ingepakt had op weg gegaan naar het vliegveld.
Hieronder het verslag van de afgelopen 2 weken.

Ola gente,

Afgelopen 2 weken heb ik in Peru vertoefd. Ik had 2 weken vakantie van Casa do Caminho. Aangezien ik Maurits voor de laatste keer bezocht had in 2004
en ik altijd erg nieuwsgierig ben geweest naar zijn leven in Peru had ik besloten om mijn 2 weken in Oxapampa en Codo del Pozuzo door te brengen. Natuurlijk
heb ik eerst bij Maurits geinformeerd of het van hun kant ook uitkwam als ik bij hun op bezoek zou komen. Dit was allemaal geen probleem en zo ben ik
dinsdagavond 29 september met de laatste bus vanuit Xerem naar Rio vertrokken op weg naar het vliegveld. De vlucht van Rio naar Lima duurde 5 uur. In Lima
heb ik in Miraflores de dag doorgebracht, want Maurits had me een plekje in de nachtbus gereserveerd. Om 21.30 uur ben ik met de bus richting La Merced vertrokken.
En voor de eerste keer in een bus heb ik redelijk geslapen, maar dit kwam ook door de superfijne plaats die ik had. Rond half 7 donderdagmorgen kwamen we in La Merced
aan en daar heb ik een auto genomen richting Oxapampa. Deze auto's staan bij elke bus die aankomt te wachten bij de busterminal. De chauffeurs proberen hun auto vol te krijgen
met passagiers en rijden dan voor een bepaald bedrag naar Oxapampa (of andere plaatsen uiteraard). Dit gebeurt hier op grote schaal met auto's, maar ook met combi-busjes.
Deze combi-busjes worden volgepropt met passagiers en goederen en dan zit je zo een uur of 6 supergezellig, maar hutje-mutje en toch ook wel redelijk oncomfortabel op weg
naar de plaats van bestemming. Maar gelukkig had ik op weg naar Oxapampa de beste plaats en dat is voorin, naast de chauffeur. Om half 9 reden we Oxapampa binnen en na een
telefoontje met Luz, kwamen binnen 10 minuten Maurits met voorop Pedro op de motor aangereden. Ja en dat is dan toch wel even raar om na zoveel tijd Maurits weer te zien
en ook om weer gewoon Nederlands te praten, zonder dat er een telefoon of headsetje aan te pas komt. Na een heerlijke warme douche in mijn pensionnetje voor de komende dagen
kwam Maurits me weer ophalen met de motor en heb ik kennisgemaakt met Luz. We hebben taart gegeten en thee gedronken en als lunch hebben we ceviche (mmmmmm, rauwe vis
met uien, mais en zoete aardappelen) gegeten. 's Avonds hebben we met ons drieen in het lievelingsrestaurant van Maurits en Luz gegeten en daarna nog ergens iets gedronken. Vrijdag
Maurits op pad gegaan naar zijn chakra ( de plantage). Ik heb vrijdag voornamelijk gerelaxed en dit betekend in Oxapampa, tv gekeken en geslapen....... Maar voor een dag vond ik dat
helemaal niet erg. Want zaterdag en zondag stonden helemaal in het teken van poetsen en verhuizen. Dus de rustdag op vrijdag kon ik goed gebruiken om nieuwe energie te
verzamelen. Maurits en Luz hebben een huis gekocht en dit hebben we eerst goed gepoetst en daarna hebben we alle spullen verhuisd, zodat Luz, Gonzalo en Pedro zaterdagavond
al in hun nieuwe huisje hebben kunnen slapen. Ook heb ik deze dagen kennisgemaakt met bijna de hele familie van Luz, die me allemaal hartelijk hebben ontvangen. Maandag
was voor mij een mindere dag, want mijn maag en darmen spartelden een beetje tegen, waardoor ik bijna de hele dag op mijn kamertje en wc heb doorgebracht. Dinsdagmorgen
ben ik samen met Luz en Pedro in de combi gestapt, op weg naar Codo del Pozuzo. De rit was warm, lang, redelijk oncomfortabel, maar geweldig!!!! Wat een omgeving en
uitzichten!!!! Na een dikke 6 uur in het busje te hebben gezeten, met tussendoor een pauze waarin we een lekker koud pilsje hebben genuttigd, kwamen we rond 3 uur in
Codo del Pozuzo aan. Daar stond Maurits al op ons te wachten op de motor. We hebben iets gegeten en gedronken en ik ben om 4 uur bij iemand op de motor gestapt richting
de chakra van Maurits. Dit was nog eens een redelijk heftig ritje van zo'n 40 minuten, maar wederom heb ik deze rit met een lach op mijn gezicht volbracht, want wat een omgeving!!!!
Na 40 minuten kwamen we bij het huis aan, wat een rust.................. alleen de vogeltjes die fluiten en af en toe een kreet van weet ik wat voor een beest of af en toe het geronk van een
voorbijrijdende motor op weg naar een andere chakra. Ik heb me lekker gedoucht en daarna kwamen Maurits, Luz en Pedro ook aan op de chakra. Tja en dan is het half zeven en wordt
donker en er is geen electriciteit of niets, dus dan komen de kaarsen en zaklampen tevoorschijn. Back to basics noemen we dat en dat was het ook, maar wat heb ik genoten. Ik weet
niet of ik zo voor altijd zou kunnen leven, maar ik vond het geweldig. En petje af voor Maurits!!!
Bij het schijnsel van de kaarsen en met een lekkere kop thee hebben we gekletst en tegen 9 uur het bed opgezocht. Heerlijk geslapen en rond half zeven opgestaan. Luz heeft lekkere
bananenpannekoekjes gemaakt als ontbijt. Het eten is hier vrij eenvoudig. Er is niet elke dag een stuk vlees, want dat moet natuurlijk allemaal van heel ver komen. En ook groente is
eten wat er is. En brood houd zich maar een bepaalde tijd. Maar zoals bananen en papaya en mango zijn er tijdens de bepaalde seizoenen in overvloed. Maar ondanks deze beperkingen
heeft het eten me goed gesmaakt. Luz en ik hebben deze dagen gebruikt om het huis goed schoon te maken. Het is hier nu lente, dus we zullen het maar de grote voorjaarsschoonmaak
noemen. Ik heb de kakkerlakken overwonnen en het huis is weer kakkerlakvrij............ Maar voor hoelang??
Donderdagmiddag heeft Maurits een rondleiding over de chakra gegeven. De 1e-jaars boompjes, 2e-jaars boompjes, het ongerepte regenwoud, het kampement voor de werklui en
de lap grond die nu bijna kaal was en waar gezaaid gaat worden. Ik ben, zoals de meesten wel weten, erg nieuwsgierig dus heb Maurits flink wat vragen naar zijn hoofd gegooid, maar
telkens kreeg ik uitleg over het hoe en wat van het leven op de chakra. Ik ben deze dagen behoorlijk wat wijzer geworden over het leven hier en nogmaals petje af voor Maurits. Het
is super rustgevend om een paar dagen rond te brengen op deze plek, maar om er voor vast te wonen is natuurlijk even net iets anders. Maar ik ben superblij dat ik hier ben geweest en
met eigen ogen heb kunnen zien wat mijn oude overbuurjongen hier allemaal uitspookt.
Vrijdag zijn Luz, Pedro en ik weer richting Oxapampa vertrokken. Waar Luz en ik ons hebben gestort op de voorbereidingen van de bruiloft van Vicky een vriendin van Luz op
zaterdag, waar ik ook voor uitgenodigd was. Zaterdagmorgen een jurk en schoenen voor mij uitgezocht, want die had ik niet en je valt behoorlijk uit de boot zonder, dussss ik moest
eraan geloven. Zaterdagmiddag zijn we nog naar een festival geweest, zeg maar het Kerosinepop van Oxapampa. Dat was erg gezellig en Luz en ik hebben een paar lekkere pilsjes
gedronken en naar de verschillende muziekjes geluisterd. En zaterdagavond was de bruiloft. Zoiets is natuurlijk altijd leuk om in een andere cultuur en ander land mee te maken.
En anders was het ook, maar wel gezellig en leuk. Om 4 uur 's nachts rolden we ons bed in en om 9 uur weer eruit. Zondag een beetje gerelaxed en nog wat gepoetst samen met Luz.
En na nog samen een boterham te hebben gegeten ben ik rond 19 uur weer met een auto richting La Merced gereden, waar om half tien de bus naar Lima vertrok. De rest van de reis
naar Rio en daarna Xerem is allemaal goed verlopen en moe, heel moe, maar met een super trip achter de rug ben ik weer aangekomen in Xerem/Casa do Caminho. Waar ik een dag
nodig heb gehad om weer fatsoenlijk Portugees te praten, want met dat Spaans de afgelopen 2 weken, pfffff wat een talen allemaal, hahaha.
Met een heerlijk avontuur achter de rug en vol nieuwe energie begin ik aan mijn laatste periode hier in Casa do Caminho waar ik jullie zeker nog een keer verslag van zal doen.

En inmiddels heb ik er alweer een paar dagen ´werken` erop zitten. Ik ben alweer helemaal gewend aan mijn leven hier in Brazilie/Xerem/Casa do Caminho. Gelukkig wisten de kinderen mijn naam nog en waren zelfs een paar kinderen blij om me te zien. Ik heb ondertussen alweer spelletjes met ze gespeeld, film gekeken, gebbqed en ze naar bed gebracht. Dus ik ben weer helemaal thuis hier. Al had ik in het vliegveld terug naar Rio de Janeiro wel even zoiets van, ik zou het niet erg vinden als het vleigtuig nu richting Nederland gaat. Maar nu weet ik dat het goed is om mijn avontuur op een goede manier af te maken en ik ga er dus nog twee maanden flink tegen aan. En vooral nog twee maanden genieten van mijn leven hier.

Heel veel groetjes en tot mails, bels, skypes, schrijfs of gewoon tot volgend jaar in Nederland,
Janine

Ps: oh ja, ik heb natuurlijk weer een hoop foto´s, waarvan ik er een aantal deze of volgende week op de site zal zetten. Dus hou het in de gaten, voor wie geinterresseerd is.