Zand op je boterham........

Zand op je boterham, zand in je haar. Bah wat voelt dat raar. Zand in je oren van achter en van voren, zand, zand, ZAND!!!

Dag luitjes
Hier ben ik weer. Na een heerlijke strandvakantie in Cabo Frio is het echte leven weer begonnen. Alhoewel echte leven, het werken hier voelt nog steeds niet als werken. Dus voor mij een combinatie van genieten van het leven in Brasil.
De vakantie was heerlijk. We hadden super weer, veel water en natuurlijk heel veel zand. Maar wat hebben de kinderen genoten. Elke dag opstaan wanneer ze wilden en daarna naar het strand. `s Avonds was er altijd een markt waar ze hun gespaarde geld gretig uitgaven. Aan prularia, drinken en eten..... En dan daarna naar bed wanneer ze wilden, wat een feest! Ik kan me nog goed mijn handbalkampen herinneren waar we ´s nachts de leiding en andere kinderen besmeerden met tandpasta, ook in Brazilie vinden de kids dit heel leuk om te doen. En aangezien ik nu bij de leiding hoorde, moest ook onze kamer er aan geloven. Al schrok ik wakker op het moment dat ik de adem van een van de tienermeiden in mijn gezicht voelde, dus veel is er niet gebeurd. Maar lol wat ze hadden.......
Vorige week dinsdag zijn we teruggekomen en na een dagje relaxen in Casa do Caminho ben ik donderdag weer aan de slag gegaan. Het is een erg afwisselende week geweest. Met bezoekjes aan de tandarts, oogarts, pediater. En werken in de tuin (uien en mais gepland), helpen in de keuken, poetsen en melk halen.
Het is op dit moment erg rustig met vrijwilligers, want tijdens de vakantie zijn 6 vrijwilligers naar huis gegaan (hun tijd zat er op). En op dit moment hebben er 3 vakantie. Dus dan blijft er niet veel over. Maar het is heerlijk en ook met de kids. Doordat we nu met een kleine groep vrijwilligers zijn trekken de kinderen ook sneller naar je toe, omdat ze natuurlijk niet veel keuze hebben. Maar toch is dit erg leuke n geeft dit leuke en speciale momenten. Afgelopen week hadden we 2 jarigen en was er beide dagen een grote, heerlijke taart. Er werd gezongen en er waren kadootjes. Wij, de vrijwilligers, hadden dinsdag een verrassing voor ze. Na de theaterles is er normaal altijd avondeten. Dan komen ze altijd de keuken ingerend om te kijken wat ze te eten krijgen. Maar deze week was er geen eten. Er werd gezegd dat ze een vest een moesten trekken en zaklantaarns mee moesten nemen. Daarna zijn we naar de barzinho op het pracinha gegaan. (de kleine bar op het pleintje) Daar hadden we geregeld dat eigenaresse X-tudo´s en frietjes zou maken en wij hadden guarana meegenomen om te drinken. Een X-tudo dat is echt alles hier en ook erg lekker. Het is een hamburger, maar dan met een gebakken ei, spek, kaas, ham en calabrese (worst). Wat heeft iedereen gesmuld....... Inclusief de vrijwilligers, want tja elke dag aroz en feijao (rijst en bonen), je went er wel aan, maar als je dan een dag iets anders te eten krijgt dan smaakt dat erg goed.
Ik ben nu in Xerem en daar blijf ik vandaag ook slapen. Morgenvroeg om 05.30 uur zit ik in de bus naar Madureira. Daar ga ik werken bij de Banco Rio de Alimentation. Dit is een organisatie die alle donaties verzameld van grote supermarkten en deze sorteerd en weer verdeeld over verschillende ONG´s (waaronder Casa do Caminho. Ik moet meehelpen sorteren van groenten en fruit. Dit is heerlijk relax werken en goed voor mijn portugees, omdat ik de hele morgen met alleen maar portugezen aan het werken ben. En dan is het alweer weekend. Wat ik ga doen???? Ik weet het nog niet. Misschien naar Rio, maar waarschijnlijk gewoon lekker in de Casa. De weekenden hier zijn heerlijk ontspannen.........

Abraço e ate logo,
Janine

ps: ik stuur wat foto´s mee van de vakantie, het huis en mijn auto (de Fusca)