De eerste week in Casa do Caminho

Hallo lieve mensen,

Ik heb afgelopen zaterdag het onderstaande verslag geschreven. Aangezien ik op dit moment echt de computer moet opzoeken om iets achter het net te doen. En ik het goed naar mijn zin heb voor de rest. Brang ik maar heel en ook echt heel weinig tijd door achter internet. en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat helemaal niet erg vind, want dat is alleen maar een teken dat ik me hier goed voel!!!
Maar dat betekend trouwens niet dat ik Geverik, Limburg en de rest van Nederland vergeten ben. Nee, hoor en vandaar ook dit bericht. Veel leesplezier en ik zal jullie snel verder vertellen over mijn avonturen en dan misschien wel met foto´s.

Het is nu zaterdagavond en ik heb mijn eerste week in Casa do Caminho er alweer bijna opzitten. En ik kan maar een ding zeggen het is hier geweldig!!! Wat een omgeving en wat een geluk dat ik hier de komende maanden mag verblijven. Nu moet ik toegeven dat ik wel het geluk heb om te beginnen met alleen maar zon, zon en zon. Want anders was het gevoel wellicht iets anders geweest.
Maandag tot en met woensdag heb ik niet heel veel gedaan. Meegelopen met de educadores (opvoeders) en gekeken hoe het allemaal een beetje reilt en zeilt hier in het tehuis. Woensdagmorgen mocht ik melk gaan halen. Om 7 uur liep Janine met een lege bus voor de melk over het onverharde pad. De zon scheen, de mist hing tussen de bergen en ik hoorde af en toe een vogeltje vrolijk fluiten. Wat wil een mens nog meer…… inderdaad verse melk. En daar ging ik voor zorgen. Na 15 minuten te hebben gelopen kwam ik bij een koeienstal aan, waar twee mannen de koeien aan het melken waren. Na 20 minuten kreeg ik een 10 liter vers gemolken melk en kon ik de weg weer terug naar huis maken. Het lijkt wel alsof ik in een sprookje beland ben, haha. Zolang de zon blijft schijnen zal ik met een glimlach door het leven gaan, denk ik.
Donderdag en vrijdag ben ik met Joana op pad gegaan, zij is op dit moment nog de medische coördinator en ik zal haar taken overnemen vanaf volgende week. Donderdag en vrijdag zijn we met de fiets naar Xerem gegaan. Er zijn twee wegen die naar Xerem leiden en andersom. De ene route is de korte route (8km), deze weg is erg heftig met stijgen en dalen en de weg is over het algemeen ook moeilijker te berijden dan de lange route. Omdat er veel stukken inzitten met kuilen enzo. MAAR, wat heeft deze route mooie uitzichten!!! Dan is er ook nog de lange route (12km), deze weg is iets makkelijker met de fiets te doen en heeft tevens ook mooie uitzichten. Van Casa naar Xerem duurt deze rit met de fiets een 50 minuten en andersom 1 uur en 10 minuten. En ik zal waarschijnlijk de komende maanden de lange route het vaakst gaan beklimmen.
Joana heeft me de postinho (eerste hulp), de maternidade (de vrouwenkliniek) laten zien en we zijn vrijdag met een van de tienermeiden naar de orthodontist geweest. En ik moet zeggen dat het er allemaal erg netjes uitziet, dat had ik niet gedacht. Bij de postinho hebben we een afspraak gemaakt en we hebben daarvoor een 45 minuten in de rij moeten staan. Welkom in Brazilie en heb geduld! Dat was ook een van de vragen die Joana mij stelde, of ik iemand was met veel geduld. Want dat zal ik hier erg nodig hebben, maar ik denk dat ik wel redelijk veel geduld heb, dussss.
Oh ja, ik ben trouwens erg blij dat ik de komende maanden mijn fiets (die ik deze week ga kopen, hopelijk krijg ik eentje met mandje voorop) veel zal gaan gebruiken, want zoals ik al eerder schreef smaakt me het eten hier erg goed. En ook in het kindertehuis is er aan eten geen gebrek. En ja het is inderdaad bijna elke dag rijst met bonen, maar er is altijd wel een verrassing. Zo hadden we vanmiddag sla, bietjes en frieten erbij. En vanavond ook weer twee verschillende groenten en vlees. Ja en ook dit klopt, ze eten hier twee keer per dag warm. En ik kan zo vaak opscheppen als ik wil. Dus ik zal wel veel moeten fietsen, wil ik echt niet als een tonnetje terugkomen naar Nederland.
En dan heb ik nog niet gezegd dat er om 4 uur lanchinho is (het ordinaire Nederlandse 4-uurtje), waarbij er ook vaak een stuk cake wordt geserveerd. (chocoladecake, allerlei soorten fruitcake) En dan heb ik ook weer geluk dat er altijd iets bewaard wordt. Dus ik wordt voorzien van alles en jullie hoeven me geen eten op te sturen.
De koude douches die ik elke morgen of avond heb, bevallen prima. Het is zelfs zo dat ik ze af en toe erg lekker vind. Ik heb mijn benen geschoren onder de koude douche. Weliswaar de ene dag het ene been en de andere dag het andere been, maar ik heb het gedaan.
Ook merk ik Dat mijn Portugees maar vooruit blijft gaan en dat vind ik erg prettig. Ik heb zelfs al complimenten ontvangen, omdat ik binnen zo een korte tijd zoveel verstond en al aardig mee kon praten. Altijd fijn om te horen en dan maar zo verder gaan. Ik praat nu natuurlijk ook nog meer Portugees de hele dag dan dat ik in Rio deed en dat is alleen maar goed. Er lopen hier genoeg voorbeelden rond die binnen 3 maanden bijna vloeiend Portugees praten. Nu ik nog…….
Morgen gaan we met de tienermeiden naar Rio om in Copacabana naar de voetbalwedstrijd van Brazilie te kijken. En waarschijnlijk eerst nog lekker aan het strand. Daar heb ik zin in en het is ook goed om de meiden beter te leren kennen.
Ik ga zo nog wat lezen en mijn kop thee opdrinken en dan lekker mijn bed in.

Ate vista,
Janine