Eerste kennismaking met Casa do Caminho

Ola luitjes,

Zoals beloofd zou ik na het weekend weer even verslag doen van mijn ontwikkelingen hier en mijn eerste ontmoeting met Casa do Caminho.
Afgelopen week is erg rustig geweest en heb ik mezelf de tijd genomen om te wennen en me aan te passen aan de omgeving. Donderdagmiddag met een mede-studente Kristina gaan lunchen in Ipanema. Dat was gezellig en lekker. Vrijdag na de les ben ik bij de oma van Iara langs gegaan. Ze is 84 en spreekt Portugees, Engels, Duits en Frans, dus redelijk internationaal aangelegd. Ze heeft haar arm gebroken en ik was vorige week zaterdag al bij haar langs geweest samen met Iara en toen hadden we afgesproken dat ik bij haar langs kan komen als ik dat leuk vind. Zo kan ik rustig portugees oefenen. Dit was erg gezellig!!!
Vrijdagavond was ik erg moe, dus ben ik vroeg mijn bed ingegaan. Ook omdat ik wist dat zaterdag een intensieve dag zou worden. Het leven hier vreet energie, ondanks dat ik geen spectaculaire dingen onderneem, maar de warmte en hoge vochtigheid ben je veel sneller moe dan in Nederland.
Zaterdag 07.15u ging de wekker. Tijdens mijn ontbijt belde mam nog even om me een fijne dag te wensen (leuk, leuk, leuk). Om kwart over 8 ben ik met de grote tas vol met spullen voor de kids richting metro gelopen en rond kwart voor 9 was ik bij de talenschool. Daar had ik nog even tijd om uit te zweten, want het was wederom heerlijk weer en erg warm. Al 28 graden om 9 uur 's morgens. Rond half 10 kwam de bus en zijn we op weg gegaan naar Xerem en van daaruit naar Casa do Caminho. In de bus hebben we portugees gepraat, omdat we met bijna allemaal studenten van de talenschool zaten, dus dat was erg leuk. Nadat we Hilaine in Xerem hadden opgepikt zijn we verder gereden naar Casa do Caminho en weg werd al vlug smaller, geen asfalt en heel erg mooi!!!! Tegen half 12 arriveerden we bij Casa do Caminho, verscholen in het groen in een prachtige omgeving (groen, heuvelachtig, of zeg maar bergachtig en in the middle of nowhere). We werden hartelijk ontvangen door de honden, de kinderen en de staf. In de tv-zaal heetten Renato (1 van de oprichters), Bart (manager) en Nicole (1 van de vrijwilligsters) ons welkom. Daarna kregen we een rondleiding door de ruimtes van het huis. En daarna werden we in groepjes verdeeld, want er moest gewerkt worden. Het was nl. Festa do Trabalho, een "feest" wat volgens mij 1 keer per jaar wordt gevierd de eerste zaterdag na 1 mei. Iedereen helpt mee het huis op te knappen, schilderen, poetsen, tuin opruimen. Ik heb meegeholpen in de garage en hout gesorteerd. Onbruikbaar hout ging op de huotstapel voor het grote vuur 's avonds en bruikbaar hout hebben we netjes opgestapeld. Tegen half 2 ging de bel voor de lunch. Eerst werd er nog gezongen, maar daarna aanvalluhh!!!! We kregen spaghetti........ en ja hoor bonen. Na de lunch ging iedereen weer aan het werk. Het lijkt nu alsof hat allemaal vlekkeloos verliep, maar voor een buitenstaander (ikke) was het een redelijke chaos, maar wel gezellig, hahaha. Ik heb even met Bart gepraat en hij stelde me voor aan Joanna (meisje dat nu medisch coordinator is). Ze heeft me de ambulatorio laten zien en we hebben gepraat over de functie en werkzaamheden. Tegen 18 uur was iedereen uitgewerkt en begon de douche- en opfrisronde. Tijdens het wachten op de BBQ zijn we met ewen paar naar de "dorpskroeg" gegaan en hebben iets gedronken. Toen we weer terugkwamen lagen de worstjes op de BBQ, mmmm. En daarna nog kippetjes en kaas en geroosterd brood, erg lekker allemaal en eten in overvloed!!! Ivm. de verandering van de wet (kinderen proberen zolang mogelijk in het gezin te houden) werd er 's avonds afscheid genomen van 4 kinderen. En er werd nog een leuk toneelstukje opgevoerd, dat de kinderen hadden ingestudeerd tijdens de theaterlessen die ze sinds enige tijd kunnen volgen. Toen was het tijd om in de bus te stappen voor de terugreis naar Rio de Janeiro. Er werd flink gezwaaid en enkele kinderen wilden natuurlijk liever met de bus mee, maar helaas...... In Ipanema (00.30 uur) heb ik een taxi naar huis genomen en met het laatste kleingeld dat ik nog in mijn beurs had, heb ik de chauffeur betaald.

Zondag was het net als in Nederland moederdag en hebben we gelunchd bij de ouders van Iara. Dit was gezellig en erg lekker. Ik heb in de hangmat gelegen, gelezen en braziliaanse muziek geluisterd. En veel gegeten!!!! 's Avonds heb ik Iara laten zien dat vrouwen best technisch aangelegd zijn en hebben we de router geinstalleerd. Dus vanaf nu kan ik internetten op mijn laptoppie, jippie!

Ik laat jullie nog wat foto's zien van mijn huisje en de omgeving. En dan brei ik er een eind aan voor deze keer.

Tot snel,
groet Janine